Ο νεοέλληνας στην κρίση

Σήμερα 25 Μαρτίου ( μια ιστορική μέρα για τον Ελληνισμό και τον Χριστιανισμό ) διαπίστωσα πως κάνοντας μια βόλτα στις γνωστές πλατείες με τις πολλές καφετέριες ,θα έβλεπες μια λαοθάλασσα από κόσμο.Θα μου πείτε είναι αργία το θέμα είναι πως αυτός ο κόσμος σου έδινε την αίσθηση ότι όλα είναι μέλι γάλα .Κανένας δεν συζητούσε για το που έφτασε η χώρα , άντε το πολύ πολύ να έβλεπες κάνα δυο να διαβάζουν εφημερίδα..αθλητική μην φανταστείτε.

Έτσι λοιπόν θυμήθηκα ένα τραγούδι του Τζίμι Πανούση, προφητικό θα έλεγα που μιλάει για τον νεοέλληνα.

Ο νεοέλληνας λοιπόν είναι το νέο ''είδος'' πιθήκου..εε...συγνώμη Έλληνα που το μεγαλύτερο πρόβλημα του είναι αν κάνει αρκετό θόρυβο καθώς μπαίνει στην πλατεία με το αμάξι του , αν έχει αρκετό ζελέ στο μαλλί , αν είναι αρκετά κολλητό του μπλουζάκι του ώστε να φαίνονται τα μουσκουλά και άλλα πολλά.

Βέβαια μέσα σε αυτά κατηγορούμαι τους πολιτικούς που κλέβουν ενώ εμείς δείχνουμε πλήρη απάθεια.Πρώτα φταίει ο πολίτης που δεν νοιάζεται για την χώρα του...

Αφιερωμένο το τραγούδι σε όλους μας ανεξαιρέτως...